Kronika Słowian (łac. Chronica Slavorum) – średniowieczne dzieło historyczne autorstwa mnicha Helmolda, który towarzyszył jako kronikarz niemieckim wyprawom chrystianizacyjnym na Połabiu i Pomorzu Zachodnim. Jest kontynuacją dzieła Gesta Hammaburgensis ecclesiae pontificum napisanego przez Adama z Bremy. Kronika jest jednym z najważniejszych źródeł opisujących wierzenia, obyczaje, kulturę, organizację społeczną oraz życie codzienne Słowian połabskich z okresu przed przyjęciem przez nich chrześcijaństwa, źródłem wiedzy dotyczącej stosunków społeczno-politycznych w XII wieku na ziemiach Obodrytów, Chyżan, Wagrów, Wieletów, które obecnie leżą na terenie Meklemburgii w Niemczech. Opisuje też wydarzenia z życia słowiańskiego księcia Gotszalka. Kronika Słowian pióra skromnego wiejskiego proboszcza z Bozowa to nieocenione źródło do badań Słowiańszczyzny Połabskiej w okresie wczesnego średniowiecza,dające ogólny obraz pogranicza słowiańsko-niemieckiego oraz niezwykle wnikliwego opisu dziejów Połabia w czasie gdy jego samodzielny byt chylił się ku końcowi.