Moje zainteresowanie filozofią Hegla zaczęło się wiele lat temu, w czasie studiów na Uniwersytecie Warszawskim, od wypowiedzianej przez jakiegoś domorosłego krytyka uwagi, że filozofii Heglowskiej nie można zrozumieć, co najwyżej można się jej nauczyć na pamięć. Uwagę tę odczytałem jako sugestię, iż autor Fenomenologii ducha rozumiał samego siebie w swym własnym hermetycznym języku, z którego wydobyć się go nie da. Niniejsza praca stanowi próbę przełamania tego stereotypu. Chciałem stworzyć monografię prezentującą istotę filozofii ducha, zrozumiałą dla zaawansowanego studenta studiów filozoficznych, czy nawet studiów uniwersyteckich w ogóle. Przedmiotem mojego zainteresowania jest więc myśl Hegla w jej źródłowej formie oraz rozciągające się pomiędzy jego systemem a systemem Immanuela Kanta rozległe pole filozofii, trudne do ogarnięcia, ale być może obejmujące wszystkie najważniejsze problemy filozoficzne.