Filozofia krytyczna Kanta

Filozofia Immanuela Kanta stanowi trzeci nurt osiemnastowiecznej myśli oświeceniowej. Stanowi ukoronowanie i równocześnie zakończenie filozofii epoki Oświecenia. Okres, na jaki trafił Kant charakteryzował się mnogością zagadnień, które nie znajdywały rozwiązania w ówczesnej filozofii. To właśnie na tych problemach, z zakresu kosmologii i antropologii przyrody, dotyczących roli oraz miejsca człowieka w świecie, ukształtował się kantowski krytycyzm filozoficzny. Skrajne rozwiązania, które proponowali empiryści Książka napisana językiem przejrzystym i precyzyjnym, bez uproszczeń, ale i bez zbędnych słów. Jest ona wstępem do filozofii Kanta, ale i przewodnikiem po niej. Praca ta zawiera komentarze do wszystkich podstawowych definicji filozofii Kantowskiej oraz analizę miejsca i funkcji z trzech "Krytyk" w całości systemu, wskazuje ona także na jej najgłębsze motywacje i określa najważniejsze odkrycia. Kant określa filozofię jako nauke o stosunku wszelkiego poznania do istotnych celów rozumu ludzkiego albo też jako "zamiłowani odczuwane przez byt rozumny wobec najwyższych celów rozumu ludzkiego. W określeniach tych można już dostrzec dwojakiego rodzaju walkę: z empiryzmem i z racjonalizmem dogmatycznym. P