Autor uznawany za twórcę brytyjskiej szkoły filozofii analitycznej. Przyjął stanowisko epistemologicznego realizmu - twierdził, że w procesie poznania umysł ujmuje wprost niezależne od niego rzeczy, wchodząc z nimi w bezpośredni kontakt. Źródło idealizmu, który odrzucał pod wszelkimi postaciami, upatrywał w pomieszaniu pojęć, przede wszystkim w braku rozróżnienia przedmiotów myślenia od myśli samych. Za główne zadanie filozofii uważał analizę pojęć, a nie konstruowanie całościowych systemów, które niewiele mają wspólnego z rzeczywistością. W etyce rozwijał refleksję nad pojęciem dobra - stwierdził, że stanowi ono pojęcie proste i że w związku z tym należy wyjaśnić, co jest dobre, budując teorię wszelkich dóbr, a nie rozważać dobro samo. Wywarł wpływ m.in. na B. Russella i A.N. Whiteheada.