Godlewski EMIL (mł.), ur. 12 VIII 1875, Hołosk Wielki k. Lwowa, zm. 25 IV 1944, Kraków, syn Emila st., brat Tadeusza Józefa, embriolog, lekarz; od 1906 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; od 1912 czł. AU, od 1918 czł. TNW; organizator walki z epidemiami szerzącymi się w kraju; organizator i opiekun pediatrycznych zakładów leczn. Uniwersytetu Jagiellońskiego; 1924–28 senator; w gł. dziedzinie swych badań — mechanice rozwojowej (embriologii doświadczalnej) — zapoczątkował nowe kierunki, których znaczenie oceniono dopiero w latach późniejszych; stwierdził zależność regeneracji od systemu nerwowego, wykazał (w doświadczeniach nad zapłodnieniem krzyżowym jeżowców i liliowców) znaczenie cytoplazmy w procesach dziedziczenia; wykrył zjawisko aglutynacji plemników pochodzących od różnych gat. zwierząt; ponadto autor prac dotyczących dziedziczenia w komórkach somatycznych i ilościowych stosunków między jądrem i cytoplazmą; Embriologia zwierząt kręgowych (1924, wyd. 3 t. 1–2 1950–63), Biologia (1926).