Prezentowana rozprawa dotyczy teoretycznych i empirycznych podstaw edukacji seksualnej. Autorka diagnozuje duże perspektywy rozwoju psychoseksualnego jednostki. Jedna perspektywa stanowi domenę socjologii kultury, opisuje prawidłowości procesów socjalizacyjnych, rozumianych jako kulturowe przekazy dotyczące płci. Druga, będąca przedmiotem zainteresowania psychologii, dostarcza standardów, do których zmierza rozwój jednostki w optymalnych warunkach. Synteza tych dwóch podejść w autorskich badaniach empirycznych przyniosła wyniki pozwalające zdefiniować miejsce edukacji seksualnej wśród wpływów socjalizacyjnych oraz skonstuować hipotetyczny model etapowych celów edukacji seksualnej na poziomie kształcenia w szkole podstawowej, gimnazjalnej i ponadgimnazjalnej. Książka jest zatem tym, co może robić teoretyk edukacji - poszukiwaniem teorii pedagogicznej, ukierunkowującej praktykę edukacyjną.