Nie ma kryzysu powołań, gdyż Bóg, który powołuje, nie jest nigdy w kryzysie. Kryzys mogą przeżywać jedynie ci, którzy są powołani. Dzieje się tak wtedy, gdy nie przyjmują od Boga daru bogatego człowieczeństwa i zaproszenia do świętości, czyli do życia w sposób błogosławiony. W Europie – a w pewnym stopniu również w Polsce – odnotowujemy obecnie kryzys powołanych i to nie tylko w odniesieniu do tych, którzy są powołani do kapłaństwa czy życia zakonnego, ale także w odniesieniu do tych, którym Bóg proponuje małżeństwo i rodzinę. Coraz więcej jest szlachetnych dziewcząt, które marzą o założeniu rodziny, ale nie znajdują odpowiednio dojrzałych kandydatów na mężów. Fakt ten nie oznacza, że Bóg „zapomniał” powołać do małżeństwa odpowiednią liczbę młodych mężczyzn, lecz że niektórzy z nich – z własnej winy czy też z winy innych ludzi – do małżeństwa nie dorośli. Adresatem niniejszej publikacji nie są jedynie księża, osoby konsekrowane czy katecheci świeccy. Książka ta adresowana jest także do rodziców, nauczycieli, animatorów formacyjnych grup młodzieżowych, a także do wszystkich innych dorosłych, którzy pragną pomagać dzieciom i młodzieży w dorastaniu do miary otrzymanego powołania. Adresatem tej książki są również ludzie młodzi, zwłaszcza licealiści i studenci, którzy szukają sposobu na dorosłe życie i którzy już przeczuwają, że człowiek jest powołany do czegoś bardziej fascynującego niż do wygodnego ułożenia sobie życia na najbliższe kilkanaście czy kilkadziesiąt lat.