Dzieje Mennicy Toruńskiej

Marian Gumowski (ur. 30 września 1881 w Krościenku nad Dunajcem, zm. 1 października 1974 w Toruniu) – polski numizmatyk i historyk Był synem Franciszka (znanego, długoletniego lekarza w Krościenku nad Dunajcem i Szczawnicy) i Józefiny ze Stehrów. Uczęszczał do gimnazjów w Jaśle i Tarnowie, maturę zdał w Gimnazjum św. Anny w Krakowie w 1899 roku. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (jego wykładowcami byli m.in. Franciszek Piekosiński i Stanisław Krzyżanowski), a także w Monachium i we Włoszech. W 1909 roku uzyskał stopień doktora pod opieką Stanisława Krzyżanowskiego. Tematem jego rozprawy doktorskiej była Grzywna i moneta piastowska. W 1913 roku uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim habilitację z numizmatyki, na podstawie rozprawy Moneta złota w Polsce średniowiecznej, rozszerzoną na historię starożytną. W latach 1899-1916 pracował przy zbiorach numizmatycznych Andrzeja Potockiego. W latach 1903-1919 kierował Muzeum Czapskich w Krakowie. W okresie 1919-1932 był dyrektorem Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu. Pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim (1909-1919) i Uniwersytecie Poznańskim (1920-1930). W okresie 1908-1919 był redaktorem czasopisma Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne. W okresie przedwojennym był członkiem m.in.: Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk Państwowej Rady Sztuki (od 1922 r.) Komisji Rewindykacyjnej do odbioru dzieł sztuki z Rosji (1924-1925). Po II wojnie światowej został zatrudniony na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1946 roku otrzymał tytuł profesora. W 1960 roku przeszedł na emeryturę. Był autorem około 400 publikacji z dziedziny heraldyki, numizmatyki, sfragistyki, historii i sztuki. Kolekcjonował także ekslibrisy, których zgromadził około 4 000. Cały jego zbiór ekslibrisów zaginął w 1939 roku. Zmarł w 1974 roku w Toruniu, pochowany został na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu.