Książka ta powstała z przekonania o konieczności kształcenia specjalistów w sprawach ochrony zabytków i dokształcania prawniczego służb ochrony zabytków. Ma ona służyć zarówno prawnikom, jak i konserwatorom, zabytkoznawcom i pracownikom muzealnictwa jako pomoc w działaniu dla zachowania choć części dziedzictwa kulturalnego przeszłości. Monografia jest przeznaczona dla pracowników konserwatorstwa i muzealnictwa, dla prawników oraz wszystkich zainteresowanych problematyką dziedzictwa kultury jako przedmiotem ochrony prawnej. Zawiera ona wprowadzenie do zagadnień prawnych w zakresie mającym znaczenie dla tematu, podstawowe definicje, informacje o stratach kulturalnych Polski od XVII wieku do naszych czasów, ze szczególnym uwzględnieniem grabieży niemieckiej i sowieckiej podczas II wojny światowej. Scharakteryzowano powojenne konfiskaty dzieł sztuki, dewastację zasobu nieruchomego, wypaczenia zasad ochrony zabytków w PRL oraz wynikające stąd straty. Pracę zamykają rozważania dotyczące własności dzieł sztuki i zabytków, a także prawa i organizacji administracji w zastosowaniu do dziedzictwa kultury.