Dziedzictwo Żydów polskich, przebogata kultura, imponujące zabytki, fascynująca obyczajowość - zachowane do dziś okruchy świata, który przeminął, składają się na przewodnik Śladami Żydów polskich. Jak na kilkuset stronach opisać tak złożoną i barwną tradycję? Wzorce należy czerpać od najlepszych: Mój dziad był kulawy. Pewnego razu poproszono go, aby opowiedział coś o swoim nauczycielu. Zaczął więc mówić, jak to świątobliwy Baalszem, modląc się, miał zwyczaj tańczyć i podskakiwać. I kiedy to mówił, wstał, a opowieść tak go porwała, że zaczął skakać i tańczyć, by pokazać, jak to robił jego mistrz. Od tej chwili przestał kuleć. Oto jak należy opowiadać historie (Martin Buber, Opowieści chasydów; tłum. P. Hertz). Podczas moich podróży spotykam ludzi - zazwyczaj bardzo młodych - spragnionych wiedzy i uporczywie szukających śladów prawie tysiącletniej obecności żydowskiej w Polsce. To przede wszystkim do nich skierowana jest książka Adama Dylewskiego Śladami Żydów polskich.prof. Shewach Weiss, ambasador Izraela w Polsce.