Czyż nie jest wstydem i degradacją narodowego panteonu na Wawelu, umieszczenie tam trumien Józefa Piłsudskiego i Lecha Ka­czyńskiego? Na to pytanie udziela odpowiedzi treść tego opracowa­nia. Mason J. Piłsudski /Rycerz Kadosz/, agent austriacki i niemiec­ki, który na początku pierwszej wojny światowej próbował wywołać powstanie w zaborze rosyjskim, wspierać Austrię i Niemcy, nie liczył się z oczywistością klęski, z kolejną bezsensowną daniną krwi pol­skiej. Przegrywający Niemcy przywieźli go w salonce do Warszawy i pomogli przejąć władzę, jako gwarantowi ich interesów w Wielko­polsce, Prusach Wschodnich i na Śląsku. Potem mason Piłsudski za pieniądze masonerii brytyjskiej wywo­łał krwawą wojnę domową w maju 1926 roku; zbrodniczy pucz prze­ciwko demokratycznie wybranemu Sejmowi i prezydentowi. Była to zbrodnia stanu. Po śmierci spotkała go za to nagroda w postaci po­chówku na Wawelu, wymuszonego przez jego masońską mafię. Lech Kaczyński był agenturalnym zwolennikiem rozbioru Polski w ramach Unii „Jewropejskiej”, co zatwierdził swoim podpisem pod aktem rozbiorowym. Lech Kaczyński na żądanie rabinów przerwał ekshumację w mo­gile Żydów w Jedwabnem, tym samym na zawsze zatwierdzając kłamstwo o rzekomym polskim mordzie na tamtejszych Żydach. W obydwa tych występkach przeciwko interesowi narodu pol­skiego, prezydent L. Kaczyński kierował się interesem żydowskiego terroryzmu, ekspansjonizmu, zatem zdradził Polskę jako ówczesny Prokurator Generalny RP i potem jako prezydent.