Przedstawia przygotowania i kulisy wprowadzenia stanu wojennego. Autor dotarł do niedawno odtajnionych archiwów polskich ośrodków władzy i skonfrontował je z zawartością archiwów części byłych państw Układu Warszawskiego, by móc podważyć lub podzielić koronny argument obrońców zasadności wprowadzenia stanu wojennego - czyli niebezpieczeństwa interwencji obcych wojsk na terytorium Polski. Książka opisuje i analizuje także to, jak komunistyczne władze widziały i oceniały sytuację - zarówno wewnętrzną, jak i międzynarodową - w roku 1981, i jak na nią reagowały. W 1980 roku pierwsze, lipcowe strajki w Lublinie nie spędzały snu z oczu władców PRL. Choć zarówno amerykańskie jak radzieckie służby wywiadowcze z uwagą śledziły sytuację polityczną w Polsce, aż 12 z 19 członków Biura Politycznego PZPR wyjechało w tym czasie z żonami, dziećmi i wnuczętami na wczasy na Krymie. W sierpniu zaniepokojenie władz wzrosło. Rozważano posłużenie się Marynarką Wojenną do spacyfikowania zbuntowanych ośrodków na Wybrzeżu. Jednak wierzono, że skutki porozumień podpisanych z robotnikami da się jeszcze zniwelować.