Majątek wspólny małżonków – dochodzenie należności. Gdy brak jest zgody jednego z małżonków na zaciągnięcie zobowiązań przez drugiego dochodzenie należności przez wierzyciela jest znacznie utrudnione, ale nie niemożliwe.  Idealna sytuacja jest wtedy gdy dłużnikiem są oboje małżonkowie. Wtedy wierzyciel ma możliwość zaspokojenia się z majątku wspólnego i majątków osobistych małżonków. Podobnie ma się rzecz, gdy jedno z małżonków zaciąga zobowiązanie za zgodą drugiego.  Gdy takiej zgody brak wierzyciel może zaspokoić się tylko z niektórych składników majątku – składniki te wskazuje art. 42 § 2 k.r.o. Wymienia on majątek osobisty dłużnika, wynagrodzenie za pracę, dochody uzyskiwane z innej działalności, korzyści należne z praw majątkowych.  Wierzyciel ma możliwość dochodzenia zaspokojenia z przedmiotów majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa jednak wymaga to sytuacji gdy wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa.  Niestety rzadkie są przypadki ostrożnego postępowania wierzycieli i uzyskiwania zgody współmałżonków na zaciągnięcie zobowiązań na etapie powstawania tego zobowiązania np. zakup jakichkolwiek towarów handlowych.  Zgodnie z art. 37 § 1 k.r.o. zgoda małżonka jest niezbędna do:  - czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego oraz prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków;  - czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal;  - czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa;  - darowizny z majątku wspólnego.