Demokracja stała się przedmiotem zainteresowania wielu dziedzin nauki; dziś pisanie o demokracji jest z jednej strony modne, gdyż zrobiła ona ogromną karierę, z drugiej strony – konieczne ze względu na związany z tym ustrojem zamęt pojęciowy, który nieustannie narasta. Słusznie zauważył Giovanni Sartori, że od lat 40. XX w. „wszyscy głosimy, że podoba się nam demokracja, ale przestaliśmy wiedzieć (rozumieć, zgadzać się), czym ona jest”. Problem ciągłości dziejowej oraz tego, co rozumiemy pod pojęciem „demokracja”, budzi ogromne zainteresowanie nauki, zaś opinie niektórych badaczy można uznać za mocno kontrowersyjne. (…) Niniejsza publikacja nie ma jednolitego charakteru; łączy cechy pracy naukowej i pracy publicystycznej, ma także, w zamyśle autorki, cel edukacyjny. W obszernej ofercie prac omawiających zagadnienie demokracji z polskiej perspektywy zauważalny jest brak gruntownego opracowania dziejów demokracji we wszystkich okresach historycznych, z epoką staropolską włącznie. Książka skierowana jest do szerszego grona czytelników, którzy czują się nie tylko konsumentami współczesnych dóbr, ale także obywatelami, i nie jest im obojętna kondycja państwa, w którym żyją. Ze ‘Wstępu’