Książka "Czym jest filozofia starożytna" prezentuje jej nową wizję, która tym się przede wszystkim charakteryzuje, że nie jest doksograficzna, lecz metafilozoficzna. Pierre Hadot interesuje się nie poglądami filozofów starożytnych w takich czy innych rzeczowych kwestiach -nie one w każdym razie są tu na pierwszym planie- lecz tym, jak filozofowie rozumieli samych siebie i swoją rolę. Nie przedstawia więc filozofii starożytnej jako zbioru czy ciągu przedmiotowych pytań materialnych stawianych przez filozofów obiektywnej rzeczywistości i poszukiwanych przez nich na te pytania odpowiedzi, lecz próbuje wyjaśnić, czym filozofia starożytna była jako swoisty fenomen życia i kultury duchowej Greków. I wyjaśnia, że była nie tylko i nie tyle zbiorem poglądów i doktryn, ale także i przede wszystkim tym, co oprócz owych poglądów i doktryn charakteryzowało samych ich twórców i głosicieli, a co stanowiło, rzec można, rdzeń osobowości filozoficznej i etosu filozofa. Stwierdza, że na pojęcie filozofii starożytnej składa się pospołu szczególny sposób życia filozofa i prowadzony przez niego dyskurs, a także, że 6w sposób życia był nie tylko nieodzownym dopełnieniem dyskursu, ale też warunkował jego treść i jego kierunek. Taki jest najbardziej sumaryczny, najbardziej ogólny sens tej nowej i niezwykłej wizji.