Czuję. Zawrót głowy to cztery teksty o podróży. Autor wędruje szlakiem Stendhala, sprawdza, jaki dzień wybrał Casanova na ucieczkę z więzienia, z Kafką przebywa u wód i idzie do kina, okrężnymi drogami trafia w głąb swojego dzieciństwa. Proza Sebalda kocha się w szczegółach. Warto zatrzymać uwagę na mijanym wzgórzu, na przechodniu spacerującym pod parasolem, na współpasażerach w przedziale pociągu, na kloszardach z dworca kolejowego. Literacka podróż nasączona konkretem służy zachowaniu w pamięci wydarzeń teraźniejszych i przypomnieniu minionych, zarówno z historii prywatnej sprzed kilku czy kilkunastu lat, jak i dawniejszej, wspólnej wszystkim ludziom, przekazywanej w listach i dziennikach. Pamięć jest jedyną bronią przeciw nicości. A pamięć W.G. Sebalda - wielkiego, błyskotliwego intelektualisty - była prawdziwym dziełem sztuki. Piotr Kofta, dziennik.pl Ascetyczna, napisana krystalicznie czystym językiem proza Sebalda od pierwszego zdania wciąga w rytm hipnotycznej opowieści o pamięci, śmierci, wreszcie o ludziach, którzy minęli. Bartosz Staszczyszyn, „Lampa" Sebald jest wirtuozem gry na tym szczególnym instrumencie języka i literatury, jakim jest czas. Małgorzata Łukasiewicz, „Zeszyty Literackie"