Tom I - Opowiadania 1880 - 1883. 1956 r., 568 s.

Tom II - Opowiadania 1883-1884. 1956 r., 459 s.
Tom IV - Opowiadania 1886. 1957 r., 492 s.
 

Antoni Pawłowicz Czechow (1860-1904) - znakomity rosyjski prozaik i dramatopisarz, którego twórczość zaliczana jest do klasyki światowej. Był wnukiem chłopa i synem drobnego sklepikarza. Po studiach medycznych praktykę lekarską traktował jako zajęcie społeczne, poświęcając sie głownie pisarstwu. Przez siedem ostatnich lat swego życia chorował na gruźlicę. Zmarł w Niemczech, w uzdrowisku Badenweiler, dokąd zawiozła go żona Olga Knipper. Na początku kariery, pod pseudonimem Antosza Czechonte, tworzył krótkie formy literackie: humoreski, felietony i anegdoty. Wszystkie dotyczyly życia chłopów, urzędników, cyganerii, kupców. Utwory te miały głęboką wymową społeczne. Orężem autora w walce z wszelkimi nonsensami carskiej Rosji było przede wszystkim błyskotliwe poczucie humoru. Czechow zasłynął później jako znakomity dramaturg. Najbardziej znane jego sztuki to: Mewa, Wujaszek Wania, Trzy siostry, Wiśniowy sad. Zarówno w swoich utworach scenicznych, jak i opowiadaniach, autor po mistrzowsku przedstawia przedstawia portrety bohaterów, ich osobowość.