Po konflikcie Polska znalazła się pod władzą komunistów, a Abakanowicz przyjęła pseudonim (urodziła się Marta), aby chronić swoje uprzywilejowane urodzenie i uzyskać dostęp do edukacji artystycznej. Nic dziwnego, że jej studia były pełne niepokoju, gdy próbowała zrealizować swoją kreatywność w opresyjnym „zatwierdzonym stylu” socrealizmu. Pomimo tej przytłaczającej presji artysta wkrótce rozwinął złożone słownictwo wizualne, które na nowo wyobraziło sobie współistnienie rzeźby i tkaniny. „Jej wkład w język rzeźby jest ogromny” – mówi Maria Rus Bojan, współkuratorka ogromnej retrospektywy Abakanowicz we Wrocławiu. W mieście znajduje się największa na świecie kolekcja prac artysty, niemal w całości dzięki nieustannemu wsparciu Mariusza Hermansdorfera, przyjaciela artysty, współpracownika i byłego dyrektora Muzeum Narodowego.