Seria przybliża czytelnikom ukryte znaczenie dawnych przedstawień plastycznych - głównie obrazów, malowideł ściennych, grafik oraz rzeźb - powstałych pod koniec XVI w., a także w XVII i XVIII stuleciu na ziemiach polskich. Jednocześnie eksponuje kosmopolityzm polskiej sztuki kościelnej doby potrydenckiej, która pomimo swego regionalnego charakteru, posługuje się tym samym uniwersalnym kodem symboli, co sztuka krajów zachodniej Europy. W miarę możności starano się też odnaleźć obce pierwowzory graficzne - głównie dzieła rytowników flamandzkich, niemieckich, włoskich, bądź rzadziej francuskich - na których niekiedy opierali się twórcy polskich obrazów. W celu głębszego wytłumaczenia treści dzieł posłużono się świadectwem słowa, głównie rodzimego piśmiennictwa religijnego: kazaniami, podręcznikami brackimi, modlitwami czy pieśniami.