Janusz Zbigniew Zabłocki (ur. 18 lutego 1926 w Grodzisku Mazowieckim, zm. 13 marca 2014) – polski publicysta, polityk, działacz katolicki, magister prawa, poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji, członek Prezydium Tymczasowej Rady Krajowej PRON w 1982 r. Okres lat 1947-1970, który obejmuje ta praca, stanowi okres najcięższy w całej historii polskiego ruchu chrześcijańsko-społecznego. Jest to czas najgłębszego niżu jaki nastąpił w wyniku brutalnych i krwawych represji stalinowskich wobec powojennego ożywienia ruchu w latach 1945-1946, wyrażającego się działalnością w kraju Stronnictwa Pracy i bogactwem odradzającego się po okupacji katolicyzmu społecznego. Ten okres niżu trwa do końca rządów Gomułki, dopiero później zaczynają się procesy powolnego dźwigania się z zapaści.