==Nauki Rabinów o Chrześcijaninach== Ks. Pranajtis poznał niełatwy do opanowania język żydowskich ksiąg religijnych (hebrajski, chaldejski, aramejski) tłumacząc i wydając w opracowaniu szereg tekstów z Talmudu. Owocem jego żmudnej pracy naukowej była wydana w języku łacińskim książka: "Christianus in Talmude Iudaeorum" - Petropoli 1892 (Chrześcijanin w Talmudzie żydowskim). W 1894 roku została ona przetłumaczona na język niemiecki, a w 1911 także na rosyjski, a także na inne języki. Przy czym należy podkreślić, że późniejsze tłumaczenia miały często jedynie charakter popularny. Każdy kto jednak chciałby sobie wyrobić właściwy sąd o naukowości stanowiska ks. Pranajtisa winien sięgnąć do edycji łacińskiej z 1892 roku. Edycja ta posiada bowiem wszelkie cechy pracy naukowej, przeznaczonej dla specjalistów. Dlatego, jak podkreśla ks. Pranajtis we wstępie do niej, aby uniknąć zarzutu ze strony środowisk żydowskich, że ktoś dany tekst sfałszował bądź źle go zrozumiał, obok przekładu łacińskiego przy każdej cytacie talmudycznej jest podany tekst hebrajski. Książka zaczyna się od wykładu co to jest Talmud, z jakich składa się dzieł, części i traktatów, przy czym każdy tytuł jest podany po hebrajsku, w transkrypcji literami, w łacińskim przekładzie i ze szczegółowym jego objaśnieniem. Tak samo traktowany jest każdy termin techniczny. Na stronach 23-25 autor wylicza szczegółowo literaturę talmudyczną oraz jej wydania, na których się opierał. Wymienia także biblioteki w których można je odnaleźć. Mimo tego niejednokrotnie były (i są często nadal) podnoszone pod adresem ks. Pranajtisa zarzuty wiadomych środowisk, że jakoby był on nieukiem, fałszerzem i nie miał poważania w kręgach kościelnych. Twierdzenia te nie znajdują jednak potwierdzenia w faktach. O czymś wręcz przeciwnym świadczą choćby funkcje pełnione przez ks. Pranajtisa w Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu - w tym objęcie przez niego katedry języka hebrajskiego - oraz fakt urzędowego powołania go przez władze carskie jako eksperta w słynnym procesie Bejlisa. Ponadto edycja łacińska "Christianus in Talmude Iudaeorum" z 1892 roku była wydana za zgodą władz kościelnych i jak można się przekonać posiada ona IMPRIMATUR arcybiskupa Kozłowskiego: ==IMPRIMATUR. Petropoli, die 13 Aprilis 1892 a. Archiepiscopus Metropolita Mohiloviensis KOZŁOWSKI==