Zestaw zawiera:

Tom I - 1962 r., 404 str.

Tom II - 1967 r., 452 str.

Tom III - 1966 r., 318 str.

Tom IV - 1968 r., 453 str.

Ferdynand Hoesick (ur. 16 października 1867 w Warszawie, zm. 13 kwietnia 1941 tamże) – polski księgarz i wydawca, pisarz, historyk literatury, muzykograf, redaktor naczelny „Kurjera Warszawskiego”. 

Syn księgarza i wydawcy Ferdynanda Wilhelma Hoesicka (ur. 25 lutego 1835, zm. 26 listopada 1900). Studiował na uniwersytetach w Rydze, Heidelbergu, Krakowie (1888–1890 na UJ historię literatury) oraz na Sorbonie[1]. Był członkiem korporacji "Welecja". W roku 1900 przejął po ojcu firmę księgarsko-wydawniczą, założoną w 1865 i działającą do czerwca 1940. Od 1905 roku działał w Krakowie, a od 1924 był współredaktorem „Kurjera Warszawskiego”. Był autorem pierwszego literackiego opisu Wołomina w książce "Dom rodzicielski" (1935). W 1937 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury. Był wielkim miłośnikiem Zakopanego i Tatr, turystą i taternikiem. Jest autorem zapomnianych dzisiaj wielotomowych opracowań: "Życie Juliusza Słowackiego na tle współczesnej epoki" (1896-1897), "Miłość w życiu Zygmunta Krasińskiego" (1899) oraz "Chopin. Życie i twórczość" (1910-1911), ponadto książek o życiu i twórczości Juliana Klaczki oraz Stanisława Tarnowskiego, a także czterotomowego dzieła "Tatry i Zakopane. Przeszłość i teraźniejszość", wydanego w latach 1920-1931. Opublikował trzy odnalezione utwory Chopina, w tym walce Es-dur i A-dur, a także utwory Adama Asnyka zebrane w trzech tomach w roku 1916.

Ogłosił dwa zbiory opowiadań "Samotność" oraz "Niedole małżeńskie", a ponadto powieść "Nemezis", które nie zostały dobrze przyjęte przez krytykę. W roku 1935 ukazał się w czterech tomach jego pamiętnik "Dom rodzicielski", wznowiony w skróconej dwutomowej wersji w 1959 roku pod tytułem "Powieść mojego życia".