Baśnie Hansa Christiana Andersena to ponadczasowe opowieści, których uniwersalny morał jest aktualny także w czasach nam współczesnym. Brzydkie Kaczątko uczy, że nigdy nie można nikogo odrzucać i krytykować tylko ze względu na jego wygląd. Dziewczynka z zapałkami uwrażliwia na ludzką krzywdę i niedolę. Świniopas to historia księcia zamienionego w świniopasa i cesarzówny, dla której liczyło się tylko bogactwo i dobra materialne. Calineczka daje przykład, że dobro, miłosierdzie i wrażliwość na krzywdę innych zawsze wracają. Słowik zaś zwraca uwagę, że wolność jest wartością najcenniejszą, cenniejszą niż złoto i bogactwo. Niniejsze baśnie ukazują pewne stałe wzorce i postawy moralne, wskazują drogę właściwego życia, w którym dobro zwycięża zło, a ciężka i uczciwa praca zawsze zostaje wynagrodzona. Hans Christian Andersen (1805-1875) – urodził się 2 czerwca 1805 r. w Odense (Dania). Jego rodzina nie należała do ludzi zamożnych, ojciec był szewcem, a matka praczką. W wieku 14 lat wyjechał do Kopenhagi z zamiarem zostania aktorem lub śpiewakiem. W 1822 r. otrzymał stypendium królewskie, które umożliwiło mu naukę w szkole, a później studia. W 1835 r. ukazała się jego powieść pt. Improwizator, która zawiera wątki autobiograficzne, to historia ubogiego, lecz utalentowanego dziecka z nizin społecznych. Jednak największą sławę zyskał jako autor baśni: w 1835 r. ukazały się jego Baśnie opowiedziane dla dzieci, a w 1872 r. wydano ich uzupełnienie i kontynuację w zbiorze pt. Baśnie i opowieści. Pisarz zmarł w Kopenhadze w 1875 r.