Roman emigruje do Szwecji w latach 90. XX wieku, po rozpadzie małżeństwa i utracie złudzeń. Tam żyje wygodnie i dostatnio. Po latach przyjeżdża do Warszawy na komunię wnuka i odwiedza ukochane miejsca w mieście, m.in. ulicę Stalową, Stare Miasto, Powązki, kościoły, z którymi wiążą się szczególne dla niego uroczystości. Snuje opowieść o ważnych wydarzeniach, w których brał udział – pogrzebie prymasa Wyszyńskiego i strajku w zakładzie pracy pod sztandarem pierwszej „Solidarności”. Mężczyzna wraca też wspomnieniami do osób, których losy przeplotły się z jego życiem – nie tylko do bliskich, ale również tych powszechnie znanych, jak Prymas Tysiąclecia i ksiądz Jerzy Popiełuszko. Czytelnik biorąc udział w tym spacerze po dawnej Warszawie, poznaje miejsca, które dziś wyglądają zupełnie inaczej albo przeciwnie: prawie wcale się nie zmieniły. W historii Romana i jego powrocie do przeszłości odnajduje też cząstkę dawnych czasów, historii, tradycji i obyczajów.