Adolf Bertram (ur. 14 marca 1859 w Hildesheim, Dolna Saksonia, zm. 6 lipca 1945 na zamku Jánský Vrch w Javorníku) – niemiecki duchowny katolicki, biskup Hildesheim, od 1930 arcybiskup metropolita Wrocławia, kardynał. Studiował w seminarium w Hildesheim, na niemieckich uniwersytetach w Würzburgu i Monachium oraz na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie; święcenia kapłańskie przyjął 31 lipca 1881 w Hildesheim. Pracował m.in. jako kapelan kolegium niemieckiego S. Maria dell'Anima w Rzymie. W 1884 powrócił do Hildesheim, gdzie zajmował się duszpasterstwem; w 1905 został wikariuszem generalnym, rok później wikariuszem kapitulnym. Kapituła wybrała go na biskupa Hildesheim 26 kwietnia 1906; uzyskał zatwierdzenie papieża Piusa X 12 czerwca t.r. i przyjął sakrę biskupią 15 sierpnia 1906 we Wrocławiu z rąk kardynała Georga von Koppa (biskupa Wrocławia). Po śmierci kardynała Koppa został przeniesiony na stolicę biskupią wrocławską 8 września 1914; rządy w nowej diecezji objął 28 października 1914. W 1916 został mianowany członkiem pruskiej Izby Panów. Papież Benedykt XV mianował go 4 grudnia 1916 kardynałem, zachowując jednak jego nazwisko in pectore; nominacja została ogłoszona 5 grudnia 1919, z nadaniem tytułu prezbiterskiego Sant’Agnese fuori le mura. 13 sierpnia 1930 rządzona przez Bertrama diecezja została podniesiona do rangi arcybiskupstwa, a on sam do godności pierwszego arcybiskupa metropolity wrocławskiego.