Książka, która dała początek szkole fenomenologicznej - kierunkowi i ruchowi myśliwemu, bez którego niepodobna wyobrazić sobie historii filozofii XX wieku. Jedno z najważniejszych dzieł w literaturze filozoficznej XX wieku. Otwiera ono tradycję fenomenologiczną; stanowi ważny punkt odniesienia dla późniejszej filozofii egzystencji i filozofii w ogóle. Tom drugi Badań logicznych, zatytułowany Badania dotyczące fenomenologii i teorii poznania, składa się z sześciu rozpraw, luźno ze sobą powiązanych. Ich związek z tomem pierwszym Prolegomena do czystej logiki, poświęconym sporowi z psychologizmem, interpretującym twierdzenia logiki jako prawa logicznego myślenia, jest jeszcze bardziej luźny. Tom drugi przedstawia analizę podstawowych pojęć logicznych, przeprowadzoną dzięki odwołaniu się do czystej fenomenologii przeżyć. Część 2 zawiera rozprawę zatytułowaną Elementy fenomenologicznego rozjaśnienia poznania. Podejmuje ona próbę odpowiedzi na pytanie, czy aktami nadającymi sens mogą być wszelkie, czy tylko pewne szczególne akty świadomości. Odpowiadając, przychyla się do stanowiska niearystotelewskiego - funkcja konstytuowania sensów przysługuje wyłącznie aktom uprzedmiotawiającym.