„Półwiecze, jakie mija właśnie od opisanych tu zdarzeń, nie było czasem ocen sprawiedliwych, mierzenia każdemu według tego, co mu się słusznie należy.

Wiedzą o tym dobrze zwłaszcza żołnierze Armi Krajowej, którym za trudy tamtych dni, bezprzykładne nieraz poświęcenie, męstwo i brawurę nie szczędzono – zwłaszcza w pierwszych powojennych latach – żadnych goryczy. Potwarze, pomówienia o zdradę, sfingowane procesy i wywózki bez sądu, wykonywane wyroki - to ponure znaki tamtych lat. Kto ich nie pamięta? Czas – także ten najgorszy – mijał, zacierały się w pamięci gorzkie do­świadczenia, zabliźniały rany, ale też i ludzie odchodzili, zabierając ze sobą do grobu nie utrwaloną nigdzie prawdę o swoich okupacyjnych zmaganiach z wrogiem. Właśnie... nie utrwaloną... I oto teraz, po latach, pragnąc ocalić od zapomnień prawdę o działalności Armii Krajowej na Ziemi Sochaczewskiej, ukazać rzetelny obraz zdarzeń, a przy okazji sprostować wiele zniekształceń i nieścisłości - stanęliśmy nieco bezradni wobec faktu, że jedy­ne źródło pisane to Kronika walk i męczeństwa na terenie powiatu sochaczewskiego w latach 1939–1945, opracowana w 1973 roku przez Stanisława Janickiego i Henryka Zaczkowskiego. To już coś, jakże jednak niewiele wobec celu, jaki zakreśliliśmy sobie, przystępując do niniejszego opraco­wania”.