Witold Maisel (ur. 8 kwietnia 1914 w Poznaniu, zm. 17 sierpnia 1993 tamże) – prawnik, historyk prawa, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Specjalizował się w historii państwa i prawa. Twórca polskiej archeologii prawnej. Był synem Tekli (z Friedrichów) i Franciszka Maislów, ojciec był poznańskim kupcem i przemysłowcem. Witold uczęszczał do prywatnej szkoły Stachowiaka (przy ul. Wrocławskiej 28/29), 1. Szkoły Wydziałowej przy ul. Działyńskich i Gimnazjum św. Jana Kantego w Poznaniu (matura 1932). Studia magisterskie na Uniwersytecie Poznańskim (na Wydziale Prawa) rozpoczął w 1933, jednocześnie pracował w Zarządzie Miejskim oraz w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Podczas II wojny światowej ze względu na chorobę płuc nie został zmobilizowany. Studia ukończył w 1945 roku. Po wojnie pracował w Poznańskiej Dyrekcji Odbudowy, następnie w delegaturze Ministerstwa Budownictwa w Poznaniu. Pracował przy odbudowie zabytków zniszczonych podczas wojny. Dzięki niemu został odnaleziony oryginalny pręgierz ze Starego Rynku w Poznaniu. Miał udział w rozwoju poznańskich biur projektowych, m.in. Miastoprojektu. W 1956 roku otrzymał stypendium doktoranckie Zakładu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Pracownikiem Uniwersytetu Poznańskiego został w 1957, a w 2 lata później uzyskał stopień doktora nauk prawnych (dysertacja pod tytułem: Sądownictwo miasta Poznania do końca XVI wieku) i został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. W latach 1960–1964 był sekretarzem komisji stypendiów fundowanych Wydziału Prawa UAM. W stopniu docenta (ówczesny odpowiednik doktora habilitowanego) od 7 października 1963 roku, w pół roku później (1 marca 1964) uzyskał awans ze stanowiska adiunkta na docenta etatowego, a w 1965 nagrodę II stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za pracę habilitacyjną Poznańskie prawo karne do końca XVI wieku. W 1970 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego został mu nadany 30 września 1976. Otrzymał też 6 nagród indywidualnych i jedną zespołową Ministra Edukacji Narodowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, a w 1984 Odznakę "Zasłużony Nauczyciel PRL".