Książka omawia i prezentuje pięć utworów: trzy większe, a mianowicie 3 Księgę Machabejską, 4 Księgę Machabejską i 3 Księgę Ezdrasza – żadnej z nich nie przełożono dotąd na język polski – oraz dwa mniejsze, Modlitwę Manassesa i Psalm 151. Różnią się one od innych apokryfów Starego Testamentu tym, że przechowały się w rękopisach Biblii greckiej. W starożytności traktowano je więc jako pokrewne Pismu Świętemu. Do dziś w prawosławiu 3 Księga Machabejska i 3 Księga Ezdrasza należą do kanonu ksiąg świętych. Treść tych apokryfów dotyczy świata żydowskiego czasów niedługo przed Jezusem Chrystusem, a zwłaszcza prześladowań ze strony pogan, na jakie narażeni byli wierzący w jedynego Boga. Mówiąc o tym, autorzy korzystają jednak z kultury greckiego świata pogańskiego - z form literackich oraz filozofii.