Wydana w 2002 roku antologia Bogdana Czaykowskiego jest jedyną tak obszerną antologią polskiej poezji powstałej na obczyźnie. Autor zebrał w niej 460 wierszy 69 poetów. Ten liczący ponad 630 stron tom podzielony został na trzy części. Ze wstępu autora: „Antologia podzielona jest na trzy części o zdecydowanie różnym charakterze. Część pierwsza ma charakter przede wszystkim dokumentarno-historyczny i tematyczny. Część druga jest propozycją kanonu polskiej poezji na obczyźnie pokolenia poetów urodzonych przed rokiem 1920. Czołowe miejsce zajmuje w niej poezja Czesława Miłosza, Kazimierza Wierzyńskiego i Wacława Iwaniuka. Część trzecia ma na celu przede wszystkim zaprezentowanie dorobku poetów urodzonych po roku 1920. Oprócz sporej liczby poetów tworzących poza Polską od lat powojennych, wśród których szczególnym charakterem odznacza się grupa poetów skupionych w latach 1959-62 wokół „Kontynentów”, są w niej także wiersze poetów, którzy zaczęli swoją twórczość w Polsce, ale kontynuowali ją czy kontynuują poza Polską; są w niej wiersze zarówno tak znanych poetów, jak Barańczak i Zagajewski, jak i poetów młodszych”.