organoleptyczna ocena żywności,  metoda oceny jakości produktów spoż. za pomocą zmysłów: wzroku, węchu, dotyku i smaku, na podstawie oględzin i degustacji; zazwyczaj określa się jeden lub kilka składników jakościowych (tzw. wyróżników, np.: barwy, smaku, zapachu, konsystencji, klarowności) albo ogólną jakość produktu; indywidualna ocena organoleptyczna nie jest powtarzalna ani odtwarzalna, zależy od wrażliwości i doświadczenia oceniającego, jego dyspozycji fiz. i psychicznej, warunków, w jakich jest przeprowadzana ocena i in.; tradycyjna ocena organoleptyczna jest zastępowana w coraz większym stopniu sensoryczną oceną żywności, która jest obiektywniejsza, gdyż jest dokonywana tylko w specjalnych warunkach, przez osoby odpowiednio do tego przygotowane.