Trudno sobie wyobrazić w gronie polskich alergologów osobę, która bardziej niż prof. dr hab. med. Edward Rudzki byłaby predysponowana do napisania monografii o alergenach. Niewątpliwie to on, zajmujący się od kilkudziesięciu lat alergenami, wielki ich znawca, był pomysłodawcą tego wyjątkowego cyklu w Medycynie Praktycznej, określił jego zakres i nadał mu ciekawą formę. Poszczególne odcinki, w których Profesor wykorzystywał nie tylko swą ogromną, praktyczną wiedzę o alergenach, ale też swe umiejętności pisarskie, cieszyły się wielką popularnością. Podobnie jak cykl obecna monografia nie pretenduje do miana encyklopedii wiedzy o alergenach. Ich liczba jest ogromna (kilkadziesiąt tysięcy różnych substancji) i z każdym dniem poznajemy kolejne alergeny, zatem szczegółowe omówienie wszystkich znanych alergenów wymagałoby wydania kilkunastu tomów. Profesor dokonał wyboru tych alergenów, które są ważne z powodu częstości i obrazu klinicznego uczulenia. Są to najczęściej uczulające alergeny pokarmowe i lekowe, wziewne, kontaktowe oraz alergeny owadów. Monografia jest zatem typowym opracowaniem klinicznym, które ma dostarczyć lekarzowi informacji potrzebnych w codziennej praktyce. Ułatwiają to opisy przypadków klinicznych, często nietypowych i podkreślających różne osobliwości reakcji na alergeny, ale przez to doskonale ilustrujące problemy diagnostyczne i lecznicze, jakie składają się na codzienną pracę alergologa. Opisy te uzmysławiają, że alergolog, aby wykryć sprawcę kłopotów chorego, musi niekiedy być też dobrym detektywem. Moim zdaniem monografia jest tak napisana, że stanowić będzie również dobrą lekturę dla wielu chorych pragnących głębiej poznać przyczynę swych problemów zdrowotnych. Ze Wstępu prof. Jerzego Kruszewskiego