Tom I -  871 str.

Tom II - 955 str.

Antologia obejmuje teksty powstałe w latach 1966-2000. Łącznie ponad 1800 stron najlepszej literatury non-fiction. Do każdego tekstu Mariusz Szczygieł napisał szkic o danym autorze, jego warsztacie lub kulisach powstawania tekstu. Mariusz Szczygieł, choć sam nie pomieścił w tej antologii żadnego swojego utworu, opowiada nam w ten sposób własną drogę do reportażu. Jego antologia jest – trzeba przyznać – fenomenalnie skomponowana i wciąga od pierwszego do ostatniego tekstu. Autorami wybranych reportaży w książce są: - reporterzy znani, - reporterzy zapomniani, - reporterzy, którzy sami zapomnieli, że byli reporterami. Wydanie antologii dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Mariusz Szczygieł – polski dziennikarz, reportażysta, pisarz, laureat Europejskiej Nagrody Literackiej. Wspólnie z Wojciechem Tochmanem i Jackiem Hugo-Baderem jest wymieniany w antologiach zagranicznych poświęconych współczesnej polskiej sztuce reportażu. Jest uważany za ucznia Hanny Krall (wspomina o tym Krall w książce Jacka Antczaka Reporterka). ==Polak może wierzyć, że jeśli zginie za Ojczyznę, będzie zbawiony. Dla Czecha życie doczesne jest jedynym, jakie ma. Potem nie będzie nic. W tej sytuacji inaczej podchodzi się do ofiary z życia.== ,,Czas Kultury" ==Nasz naród do życia potrzebuje nieszczęścia. Dopiero, kiedy pojawia się to nieszczęście – nieudane powstanie warszawskie czy inna klęska, jesteśmy kimś. Krzywda nas wywyższa ponad inne narody. Polska kultura jest kulturą nekrofilską.== ,,Zrób sobie raj"