Autor podjął próbę przedstawienia historii Żydów w Łodzi w latach 1793-1914. Cezura początkowa wiąże się z przejściem Łodzi wraz z ziemiami ówczesnego województwa sieradzkiego pod zabór pruski. Następstwem tego faktu była sekularyzacja dóbr kościelnych, w związku z czym Łódź stała się miastem rządowym. Ten fakt spowodował w latach następnych znaczny napływ ludności żydowskiej. Z kolei cezura końcowa 1914 roku niewątpliwie zamyka pewien okres niezwykle dynamicznego rozwoju Łodzi jako wielkiego miasta przemysłowego, którego wizerunek kształtował sie między innymi pod wpływem licznej zbiorowości łódzkich Żydów. Zamierzeniem autora było przede wszystkim ukazanie roli tej społeczności w życiu gospodarczym miasta, jak również w dziedzinie kultury i oświaty oraz aktywności w organizacjach społecznych i politycznych. W miarę możliwości autor starał się ukazać historię łódzkich Żydów na tle dziejów społeczności żydowskiej w Królestwie Polskim.