Lidia Sembratowicz-Uszkiewiczowa (ur. 20 października 1908 w Posadzie Sanockiej, zm. 20 sierpnia 1981) – polska lekarka psychiatra, specjalizowała się w psychiatrii sądowej.

W 1929 ukończyła Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku (w jej klasie byli m.in. Adam Bieniasz, Stanisław Gerstmann, Norbert Ramer, Eugeniusz Duda, Ryszard Linscheid, Mieczysław Wiśniowski - trzej ostatni to także ofiary zbrodni katyńskiej). Następnie studiowała na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Dyplom lekarza uzyskała 3 grudnia 1935. Przez dwa lata pracowała w Kolonii Dziecięcej Górka w Busku Zdroju, potem jako wolontariuszka w oddziale nerwowo-psychiatrycznym w X Okręgowym Szpitalu w Przemyślu. Od czerwca 1938 była asystentką w Szpitalu Tworkowskim. Od 1952 do 1980 związana z Instytutem Psychoneurologicznym w Warszawie. Zmarła w 1981 roku, pochowana na cmentarzu tworkowskim w grobie rodzinnym.

Była żoną psychiatry Leona Uszkiewicza.

Autorka licznych prac z zakresu psychiatrii sądowej i orzecznictwa sądowo-psychiatrycznego. Przetłumaczyła na polski klasyczne prace Kandinskiego i Sieczenowa.