Zamiast wstępu: (==Pro domo mea: 1904 - 1929==) Zanim przystąpię do przedstawienia Wielce Szanownym Kolegom łaskawie mi powierzonego referatu, niech mi wolno będzie złożyć wyrazy najwyższego zadowolenia z powodu tak dla mnie miłej okazji podzielenia się z Polskim Związkiem Prawników Kresowców szeregiem uwag i spostrzeżeń, dotyczących właśnie danego zagadnienia - o unifikacji międzynarodowej prawa karnego i o wpływie Polski na postęp prac w tej dziedzinie. Temat ten jest poniekąd symboliczny dla mego odczytu w gronie Kresowców, gdyż wśród nich przecież - aczkolwiek w odmiennych warunkach i w odmiennym charakterze egzaminowanego aplikanta sądowego w Rydze - rozpoczynałem, przed 25 laty, me skromne podówczas wysiłki o możliwe równouprawnienie prawników polskich we współpracy międzynarodowej. A pierwsze te kroki czyniłem wśród grupy przyjaciół Kresowców, członków obecnego Związku, przebywających podówczas w stolicy Łotwy w charakterze sądowników lub adwokatów; tworzyli oni samorzutnie jakby wyspę prawniczą polską na morzu obcych ścierających się żywiołów tuż poza rubieżami Rzeczypospolitej, czekającej dopiero, równie jak Łotwa, swego wyzwolenia.