Książka dotyczy fenomenu społeczno-kulturowego, jakim było w latach 90. XX w. tzw. Pokolenie X i jego odbicia w prozie hiszpańskich pisarek debiutujących na ówczesnej scenie literackiej. To zapożyczone z pierwszej powieści Douglasa Couplanda pojęcie przyjęło się najpierw na gruncie amerykańskim, a potem także międzynarodowym dla określenia tzw. młodych dorosłych (young adults), znajdujących się wówczas w wieku od 17 do 35 lat. Istnienie Pokolenia X znalazło swoje odzwierciedlenie zarówno w muzyce, filmie, sztuce jak i literaturze, wpisując tym samym jego portret w nurt kultury popularnej. Twórczość literacka pisarzy zaliczanych do Pokolenia X ze względu na tematykę uważana jest zwykle za literaturę męską. Zważywszy jednak na aktywny udział pisarek w hiszpańskim życiu literackim lat 90. książka ma służyć uzupełnieniu hiszpańskiego portretu pokoleniowego o twórczość kobiet tamtego okresu. Autorka, poprzez analizę wybranych powieści, dokonuje próby odpowiedzi na pytanie, na ile obraz pokolenia jaki wyłania się z ich powieści jest jedynie kolejnym jego odbiciem w kulturze, a na ile jest on odmienny ze względu na kobiecą i hiszpańską perspektywę. Celem książki jest zatem ukazanie tematów pokoleniowych obecnych w analizowanych powieściach z jednej strony, z drugiej zaś wykazanie różnic, które wynikać mają z odmienności uwarunkowanej płcią bohaterów, a zatem obrazu pokolenia widzianego z perspektywy kobiet do niego należących.