Z recenzji prof. zw. dr. hab. Tadeusza Maciejewskiego, Kierownika Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa Uniwersytetu Gdańskiego: „Temat rozprawy został dobrany niezwykle trafnie. Problematyka określona tytułem monografii nie została bowiem jak dotychczas objęta badaniem naukowym. Znakomicie się zatem stało, że autor ją podjął i konsekwentnie do końca przeprowadził. Przedsięwzięcie jest tym bardziej cenne, że jest to tematyka oryginalna i trudna. W dodatku znajduje się w dominującym obecnie trendzie zainteresowań historyków ustroju, którzy coraz większą uwagę poświęcają czasom współczesnym. (...) rozprawa jest pracą pionierską, opartą na wynikach własnych badań, z konieczności przeprowadzonych dodatkowo w archiwach i bibliotekach zagranicznych (Istambuł, Berlin, Paryż)”. Z recenzji prof. dr. hab. Kazimierza Barana, Kierownika Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego: „Autor z niezwykłą skrupulatnością kreśli obraz przekształcania się Turcji w ciągu XX wieku z państwa o naturze despotycznego imperium osmańskiego, poddanego władzy sułtana–kalifa, w organizm, który z inspiracji Atatürka (Mustafy Kemala) stał się otwarty na absorpcję demokratycznych standardów, docelowo zaś miał szanse przybrać postać państwa zbliżonego do parlamentar-no–gabinetowej republiki (...). Dogłębna analiza zasad kemalistowskiej doktryny na temat zorganizowania państwa i życia publicznego pozwoliła Autorowi przejść do nader kompetentnej analizy tureckiego reżimu autorytarnego”.