U Bootwaffe 1939 do 1945 Część 2

  Niemieckie okręty podwodne – niemiecka flota podwodna. Zainteresowanie niemieckiej floty okrętami podwodnymi (niem.: Unterseeboot, U-Boot) miało swój początek później niż większości innych wiodących marynarek wojennych i nastąpiło dopiero na początku XX wieku. Niemieccy prywatni wynalazcy konstruowali jednak swoje pierwsze konstrukcje zanurzalne równie wcześnie jak inwentorzy w innych państwach, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych i Francji. Pierwszym przyjętym do służby niemieckim U-Bootem był SM U-1, który został przyjęty w skład Kaiserliche Marine 14 grudnia 1906 roku. Dopiero jednak w miarę zbliżania się do wybuchu I wojny światowej nastąpił szybki rozwój tej klasy okrętów w Niemczech, toteż w dniu jej wybuchu niemiecka flota podwodna dysponowała 30 sprawnymi jednostkami tego rodzaju. W trakcie tego konfliktu – opierając się na zmiennych strategiach ich wykorzystania – niemieckie okręty podwodne udowodniły swoją wartość w wojnie morskiej, zatapiając szereg ciężkich okrętów wojennych, zwłaszcza zaś w prowadząc walkę z żeglugą ententy. Do końca I wojny światowej w niemieckich stoczniach zbudowano 360 U-Bootów, z których 178 zostało zatopionych podczas działań wojennych, prowadzące jednak wojnę morską U-Booty zdołały zatopić w jej trakcie alianckie jednostki o łącznej pojemności przekraczającej 11 mln BRT.