Väinö Linna - pisarz fiński, ur. w 1920 r. Pochodzi z rodziny zagrodniczej, w młodości był robotnikiem rolnym, drwalem, w końcu mechanikiem w fabryce w Tampere. Samouk, zadebiutował w 1947 r. powieścią biograficzną "Päämäärä" (Cel), w 1948 r. wydał "Musta rakkaus" (Mroczna miłość) - psychologiczną powieść o zazdrości, zdradzającą wyraźnie wpływy Strindberga. Literacki sukces w Finlandii odniosła jednak dopiero jego trzecia książka, powieść wojenna, wydana w 1954 r., "Tuntematon sotilas" (Nieznany żołnierz). W latach 1959-1962 ukazała się trylogia "Tu, pod Gwiazdą Polarną" ("Täällä Pohjantähden alla"), przynosząc V. Linnie zasłużoną sławę i w 1963 r. Skandynawską Nagrodę Literacką. Trylogia jest powieścią epicką, ukazuje życie narodu fińskiego od ostatnich dziesiątków lat XIX stulecia po pierwsze dziesiątki XX. Będąc pod dużym wpływem filozofii L. Tołstoja, realizm i humor swoich utworów czerpie V. Linna z rodzimych tradycji literackich.

T,I-542s.

T.II-596s.