Szawuot (Pięćdziesiątnica) to jedno z trzech świąt nakazanych przez Torę. W to Święto (obok Paschy i Święta Namiotów) Pan Jezus chodził do Jerozolimy, aby złożyć ofiarę, jak każdy pobożny Żyd. Święto to było związane z dojrzewaniem owoców, a także z otrzymaniem Dekalogu na Synaju - stąd Szawuot stało się świętem Słowa Bożego. W to święto Duch Święty w postaci języków z ognia zstąpił na Apostołów żłobiąc Nowe Prawo już nie na kamiennych tablicach, ale w ludzkich sercach, tworząc Nowy Lud (Kościół). Ikona w sposób syntetyczny skupia w sobie treści zarówno starotestamentalne jaki i nowotestamentalne, stając się teologicznym traktatem pneumatologii i eklezjologii. O tym opowiada książka pt. "Szawuot w ikonie. Pneumatologiczno-eklezjologiczna ikona Zesłania Ducha Świętego".