1. Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce Tom IV - Zeszyt 1 (29)- 1975r- 159str 

2. Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce Tom IV - Zeszyt 2 (30)- 1975r - od 161 do 320str

3. . Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce Tom IV - Zeszyt 3 (31) -1976r - od 321 do 474str

4.. Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce Tom IV - Zeszyt 4(32) - 1976r- od 481 do 640str

5.. Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce Tom IV - Zeszyt 5 (33)- 1977r - od 641 do 768str 

6.. Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce Tom IV - Zeszyt 6(34)- 1977r - od 769 do 886str 

Inspiracją dla powstania Słownika był projekt Międzynarodowej Unii Akademii w Brukseli z r. 1920 zakładający ponowne opracowanie słownika średniowiecznej łaciny Du Cange'a. Reprezentanci poszczególnych krajów mieli nadsyłać materiał leksykalny od ok. 425 r. do ok. 1000 r. Polscy naukowcy postanowili opracować odrębny słownik łaciny średniowiecznej oparty wyłącznie na polskich źródłach. Wkrótce zaczęły powstawać podobne słowniki w innych krajach europejskich. Pierwszy zeszyt słownika polskiego ukazał się w 1953 r. i jest on teraz jednym z najbardziej zaawansowanych. Zasady redakcyjne zostały ustalone przez jego pierwszego redaktora, prof. Mariana Plezię. W latach 1988–2005 pracami nad Słownikiem kierowała prof. Krystyna Weyssenhoff-Brożkowa. Obecnie kieruje nimi dr hab. Michał Rzepiela, prof. IJP PAN