Tatry - najwyższy masyw górski w Polsce był od dawna i jest obecnie przedmiotem podziwu naszego społeczeństwa i przedmiotem zainteresowania naukowego bardzo wielu uczonych. Z biegiem lat poznawano coraz dokładniej jego budowę geologiczną, rzeźbę, stosunki wodne, klimatyczne i glebowe oraz szatę roślinną i świat zwierzęcy, a także działalność gospodarczą i turystyczną człowieka w Tatrach. O tym informuje Atlas Tatrzańskiego Parku Narodowego. Mimo wielu opracowań rzeźba Tatr nie została dokładnie zbadana. W Tatrach widziano głównie formy i utwory lodowcowe - rzeźbę glacjalną, utworzoną w okresie plejstoceńskim, natomiast w małym stopniu uwzględniono rzeźbę peryglacjalną znacznej większości Tatr Polskich. Mało tez uwagi poświęcano formom starszym, neogeńskim, kształtowanym w warunkach klimatu subtropikalnego. Ta najstarsza rzeźba Tatr została przeobrażona przez procesy glacjalne i peryglacjalne, a dziś przez masy ludzkie. Stąd dzieło o rzeźbie Tatr Polskich. Mieczysław Marian Klimaszewski (ur. 26 lipca 1908 w Stanisławowie, zm. 27 listopada 1995 w Krakowie) – polski geograf i geomorfolog, działacz państwowy, przewodniczący Krakowskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W latach 1928–1939 i w 1945 pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1949 profesor tej uczelni; w międzyczasie pracował jako profesor Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. W latach 1952–1978 dyrektor Instytutu Geografii UJ, a w latach 1953–1968 dyrektor Instytutu Geografii PAN. W latach 1964–1972 był rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kilka towarzystw geograficznych przyznało mu honorowe członkostwo (w tym polskie, holenderskie, belgijskie i radzieckie).