Monografia zawiera osiemnaście interdyscyplinarnych tekstów o znaczącym walorze poznawczym i refleksyjnym, w których autorzy podejmują kwestię złożoności językowej i komunikacyjnej problematyki okresu dzieciństwa, prowokując czytelnika do wieloaspektowego dyskursu. Sprawność językowa i komunikacyjna zarówno w zakresie języka rodzimego, jak i języka obcego (czy języków obcych) otwiera nas na świat – rozszerza granice naszego poznania łącząc się nie tylko ze zdobywaniem wiedzy czysto lingwistycznej, ale również psychologicznej, socjologicznej i kulturowej. Dlatego poziom umiejętności językowych i komunikacyjnych implikuje u dziecka szybki wzrost inteligencji i wiedzy, zapewnia mu poczucie własnej wartości i poczucie kompetencji oraz skuteczności w działaniu. Sukcesy w zakresie sprawności językowej i komunikacyjnej decydują o korzystnej pozycji dziecka w przedszkolu i klasie szkolnej, warunkują poziom jego satysfakcji z nawiązywanych relacji interpersonalnych, jak również decydują o osiągnięciach szkolnych i sprzyjają uzyskiwaniu sukcesów zawodowych w przyszłości. Rozwój wspomnianych umiejętności wymaga stymulacji, kształtowania motywacji dzieci do uczenia się języka ojczystego, a także języków obcych w oparciu o oddziaływania środowiska rodzinnego, jak i środowisk edukacyjnych (przedszkola i szkoły). Nie do przecenienia jest zatem zapewnianie dzieciom odpowiednich warunków do zdobywania doświadczeń w tym zakresie, umożliwiających odkrywanie strategii uczenia się języka (języków), a także odczuwanie satysfakcji z własnej działalności i jej wyników, leżących u podstaw szeroko rozumianej pedagogiki językowej. Kwestie te podejmuje niniejsza publikacja, ukazująca je kolejno w czterech obszarach tematycznych, jakimi są: 1) Podstawy rozwoju językowego i komunikacyjnego dziecka, 2) Czynności językowe dziecka w wybranych kontekstach, 3) Właściwości języka i uwarunkowania kompetencji językowych oraz komunikacyjnych dziecka, 4) Rozwijanie umiejętności językowych i komunikacyjnych dziecka w obszarze języka obcego.