5-meo-DMT to jedna z najpotężniejszych substancji psychoaktywnych, jaką poznała ludzkość. W świecie przyrodywystępuje w niektórych proszkach sporządzanych do wdychania i noszących nazwę epena bądź paricá. Przygotowuje się je z żywicy wyciągniętej z kory niektórych drzew z rodzaju Virola. Specyfików tych używają Indianie z plemion Tukano, Waika i Yanomama oraz innych ludów zamieszkujących zachodnią Amazonię i dorzecze Orinoko. W Ameryce Południowej są one nazywane „nasieniem słońca”. Ich zażycie wywołuje doświadczenie wyjścia z ciała i stan dysocjacji, dzięki któremu szamani mogą nawiązać kontakt z dobrymi, podtrzymującymi życie duchami, pomagającymi w leczeniu i we wróżbach, a także w przeciwdziałaniu złym duchom. 5-meo-DMT występuje też w jadzie ropuchy z gatunku Bufo alvarius, która zamieszkuje amerykańską pustynię Sonora. Tej właśnie niezwykłej substancji jest poświęcona niniejsza książka, zawierająca opisy prowadzonych od ponad trzydziestu lat eksperymentów ujawniających jej potencjał leczniczy.