Ukończył w 1979 studia na Akademii Górniczo-Hutniczej. W latach 1969–1985 był zatrudniony w Hucie im. Lenina. W latach 1971–1981 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego początkowo ukrywał się, miesiąc później został aresztowany i skazany przez sąd wojskowy na karę 3,5 roku pozbawienia wolności, zwolniono go na mocy amnestii w 1983.

W 1989 został wybrany do Sejmu X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W trakcie kadencji należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia niektórych inicjatyw ustawodawczych.

Od 1990 do 1991 był wiceprezydentem Krakowa. Założył i kierował Izbą Przemysłowo-Handlową w Krakowie. Trzykrotnie sprawował urząd wiceministra w resortach gospodarczych, pracował dla pięciu premierów, w tym w rządzie Jerzego Buzka. Był prezesem i dyrektorem przedsiębiorstw Zasada S.A. Jelcz, Autosan, firm logistycznych w Kutnie i Warszawie i Mielec Centrum Sp. z o.o. W 2006 był członkiem zarządu Agencji Rozwoju Przemysłu. Pełnił też funkcję przewodniczącego rady nadzorczej Kompanii Węglowej S.A. W kwietniu 2008 objął stanowisko prezesa holdingu Bumar. Został odwołany z tej funkcji w marcu 2012.