Najbardziej ceniony przewodnik winiarski na świecie. Jego autor, urodzony w roku 1947 Robert M. Parker Jr. jest dziś jednym z najbardziej wpływowych krytyków winiarskich świata. Prawnik z wykształcenia, od roku 1984 zajmuje się wyłącznie sprawami wina. Wydawany przez niego od roku 1978 w formie dwumiesięcznika biuletyn "The Wine Advocate" zrewolucjonizował współczesną krytykę winiarską. U podstaw jego działalności leży założenie, że wino jest produktem konsumenckim i jako takie może podlegać obiektywnej ocenie. Sam Robert Parker jest szczególnie ceniony jako znawca win z Bordeaux, doliny Rodanu i Kalifornii. Od wielu lat ocenę win z innych regionów pozostawia swoim współpracownikom, do których do niedawna należeli Pierre Rovani i Daniel Thomasses. Od jesieni 2006 głównymi współpracownikami Roberta Parkera są David Schildknecht, Antonio Galloni, Jay Miller i Mark Squires. Ocena wina w przewodniku Parkera składa się z dwóch nierozerwalnie połączonych części. Pierwszą jest notatka degustacyjna, drugą punktacja w tak zwanej skali stupunktowej. Skala ta w rzeczywistości używa punktów z przedziału 50-100. Skala 100-punktowa: - 50-59 - wina nie do zaakceptowania - 60-69 - wina poniżej przeciętnej, z licznymi wadami, jak nadmierna kwasowość, nadmiar tanin, brak aromatów, aromaty nieczyste - 70-79 - wina przeciętne, niczym się nie wyróżniające, choć poprawnie zrobione - 80-89 - od win nieco tylko ponad przeciętnych do bardzo dobrych, ukazujących różne stopnie finezji i bogactwa aromatów, posiadających wyraźny charakter, bez zauważalnych usterek - 90-95 - znakomite wina z wyjątkową złożonością i charakterem - 96 - 100 - nadzwyczajne wina z głębią i niezwykłą osobowością, ukazujące wszystkie cechy, których oczekujemy od wielkiego wina w ramach swego gatunku. Część I: Alzacja, Bordeaux, Szampania, Dolina Loary, Langwedocja, Prowansja, Dolina Rodanu- s.412, 2000 r. Część II: Burgundia, Beaujolais - s.363, 2001 r. Część III: Piemont, Toskania i inne regiony Włoch, Niemcy i Austria, Hiszpania i Portugalia, Australia i Nowa Zelandia, Argentyna i Chile - s.326, 2001 r.