"W sprawie krożańskiej obszernie pisały dzienniki polskie i obce, wydano nawet kilka broszur i książek, opisują­ cych przebieg tych strasznych wypadków i sąd — nad ofiarami zbrodni, jednak, co dotychczas ogłoszono o sprawy, opierało się w znacznej opowiadaniach świadków, na wieś­ ciach niedostatecznie sprawdzonych, na dorywczych relacjach z posiedzeń sądu, który był epilogiem męczeńskiej historji Kroźan. Teraz dopiero w /szła w Krakowie książka, która rzuca światło na główne momenty sprawy, tłómaczy to, co było dotychczas niejasnem lub wątpliwem, stwierdza to, co było niepewnem. Książka: P r o ­ c e s Krożan przed izbą sądową wileńską n a p o d s t a w i e a k t ó w s ą d o w y c h i d o k u ­ mentów, oprócz krótkiego wstępu o przeszłości Kroż zaw iera: akt oskarżenia, zeznania świadków w śledztwie i na sądzie, mowy prokuratora i obrońców w dosłownem brzmieniu lub streszczone, protokuły posiedzeń sądowych, rezolucję i motywy wyroku oraz inne materjały urzędowe w tej sprawie, wreszcie liczne dodatki. Te ostatnie stanowią bodaj najważniejszą część książki i powiedziałbym najciekawszą, gdyby ten wyraz nie urągał jej treści tragicznej. Są to prośby paratjan krożańskich o zamianę kościołów, opinje w tej sprawie generał-gubernatora, postanowienia jego, ukazy carskie, sprawozdanie urzędowe o wypadkach i opis tych wypadków, sporządzony w więzieniu przez oskarżonych, spisy dokładne ofiar i dwa charakterystyczne listy . Orżewskiego do ministra spraw wewnętrznych i prezesa izby sądowej, Stadolskiego — do ministra sprawiedliwości".