Pieśń miłosna (. Canto d'amore,  The Song of Love) – obraz Giorgia de Chirico namalowany w 1914. 

Obraz przedstawia gipsową głowę z klasycznego posągu, umieszczoną na dużej tablicy obok czerwonej rękawiczki. Za tablicą widać mur i fragment przejeżdżającego pociągu, a na pierwszym planie zieloną piłkę.

Przedstawiając głowę antycznego posągu z czerwoną gumową rękawiczka na tle jakiejś budowli i zmieniając przy tym rzeczywistą relacje proporcji tych przedmiotów, de Chirico nadał im nowy sens. Zderzanie i konfrontowanie przedmiotów znanych z potocznego doświadczenia w takie zbijające z tropu sąsiedztwa wydają się służyć przekazaniu jakiegoś utajonego przesłania. Przesłaniem tym jest przedstawienie czegoś, co sam de Chirico określał jako "poza fizyczny" ("metafizyczny") świat. Zanurzone w atmosferze niepokoju i melancholii humanoidalne formy, pusta architektura, ocienione pasaże wydaja się przywoływać absurdalność świata targanego pierwszą wojną światową.

Jan Lorentowicz, ps. „M. Chropieński” (ur. 14 marca 1868 w Pabianicach, zm. 15 stycznia 1940 w Warszawie) – polski krytyk teatralny, publicysta, dyrektor teatrów, prezes Polskiego Pen Clubu członek Polskiej Akademii Literatury.

Od 1891 redaktor gazety Pobudka, zamieszkały w Warszawie od 1903 roku. W redakcji Kuriera Codziennego, w latach 1906-1918 w Nowej Gazecie. Współzałożyciel i prezes Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy (1916-1918). W latach 1918-1922 dyrektor Teatrów Miejskich, a na przełomie lat 1926-1928 dyrektor Teatru Narodowego. Był delegatem na zjazd Związku Zawodowego Literatów Polskich 4 lutego 1922 w Warszawie. Od 1938 w Polskiej Akademii Literatury. Związany z ruchem socjalistycznym