**Poezje - 1987 r., 238 s.** Zbiór wierszy z tomików: "Karmazynowy Poemat", "Srebrne i czarne", "Wiersze rozproszone", "Lutnia po Bekwarku", "Aria z kurantem", "Marmur i róża". **Dziennik, Tom 2 - 1992 r., 622 s.** (1 stycznia 1951 - 31 grudnia 1952) **Dziennik, Tom 3 - 1993 r., 968 s.** (1 stycznia 1953 - 30 maja 1956) Dzienniki Jana Lechonia stanowią bogate źródło wiedzy o złożonej osobowości poety oraz są ważnym dokumentem epoki XX-lecia międzywojennego oraz współczesności. To z nich dowiadujemy się na przykład, jakim rodzajem kobiety była dla Józefa Piłsudskiego Polska. Choć zostały wydane w Londynie na przełomie lat 60. i 70. (dokładnie w okresie 1967-73), to jednak w Polsce ukazały się – ze względu na panujący w kraju komunizm – dopiero na początku lat 90 (dokładnie w 1992 roku, w twardej okładce nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego). Lechoń zaczął spisywać swoje wspomnienia i spostrzeżenia, gdy wyemigrował z Paryża do Stanów Zjednoczonych. Pierwszy wpis datuje się na sierpień 1949 roku, ostatni – na kilka dni przed samobójczą śmiercią autora w 1956 roku. Przez te latach powstały trzy grube tomiszcza zapisków (około trzech tysięcy stron, w zależności od wydania!). Poeta i współzałożyciel grupy poetyckiej Skamander prowadził swój dziennik bardzo szczegółowo i skrupulatnie. Pisał codziennie!